Dag 10: Somoto, Somoto kloof en op weg naar Léon

De wegen in Nicaragua zijn goed, dus we waren snel bij het hotel. Voor de eerste keer kregen we te maken met derde wereldprobleempjes. Er was geen water. De jongen in het hotel vertelde ons dat het hele dorp alleen maar water heeft tussen 05.30 en 12.00, daarna houdt het op. Ook heb ik, als een echte guerrilla, wat moorden moeten plegen om verder door het leven te kunnen gaan. Ik kan veel hebben, maar ik weiger mijn hotel- of badkamer te delen met kakkerlakken. Wel bizar eigenlijk dat we geen water hebben, maar wel WiFi.

Vanochtend zijn we vroeg vertrokken naar de kloof van Somoto. Deze kloof werd ontdekt door een paar geologen in 2004, dus veel toeristen zijn er nog niet geweest. Ik zit nu ook heerlijk op een rots dit stuk te typen. Het is hier heel sereen, dus ik raakte een beetje geïnspireerd. Na een stukje wandelen, kwamen we bij een paar bootjes die ons verder de kloof in brachten. Een aantal mensen zijn verder gaan zwemmen, maar ik vond het hier zo mooi en vredig dat ik even ben gaan zitten om gewoon even te genieten.

Toen de geologen vol trots terug in het dorp kwamen en over hun ontdekking vertelden, haalden de locals hun schouders op: 'daar gaan we al ons hele leven in het weekend barbecueën'.

Na een heerlijk ochtendbezoek aan de kloof, gingen we op pad naar Léon. Onderweg zijn we gestopt in het dorpje Estelí. In plaats van weer in een restaurantje te lunchen, zijn we naar de lokale supermarkt geweest en hebben we onze lunch op een bankje in het park genuttigd. Een keertje wat anders. Terug in de bus heb ik me even verwonderd over het mooie Nicaraguaanse briefgeld. Ik had betaald met Dollars en kreeg mijn wisselgeld in de lokale Cordoba. Vreemde valuta nummer 4 van de reis.

Na de lunch zijn we weer de bus in gestapt. Om niet de hele middag in de bus te zitten zijn we nog gestopt in de middle of nowhere bij 'fumeroles'. De grond is hier zo heet dat er stoom uit komt. Kleine kinderen proberen hier je hand vast de grijpen om je 'rond te leiden' (voor een geldbedrag natuurlijk), aangezien wij daar niet zo'n behoefte aan hadden, hebben wij met onze handen in onze zakken het pad gevolgd om zelf op ontdekkingstocht te gaan. De modder in de scheuren kookt (heb ik gefilmd) en je bezwijkt bijna onder de zwavellucht. De dingen die ik doorsta om voor jullie een mooi verhaal te schrijven....

Léon was 240 jaar lang de hoofdstad van Nicaragua. William Walker, een man uit Tennessee kwam hier de boel wel even regelen in 1853. Het leek hem een goed idee om zichzelf president van Nicaragua te benoemen en het land uit te roepen tot slavenstaat van de V.S. Je kan je voorstellen dat dit niet helemaal goed viel bij de bevolking. William Walker werd vermoord en Managua werd tot hoofdstad van Nicaragua benoemd.

Léon is een koloniale stad, die ik vanavond en morgen ga ontdekken.