Dag 12: van Léon naar Granada

Vanmorgen weer vroeg uit de veren om te vertrekken richting Granada. Onderweg zijn we gestopt in Masaya, naast dat daar de Masaya vulkaan staat, is het dorpje ook bekend om de grote markt waar mensen hun handgemaakte spullen verkopen. DE plek bij uitstek om nog even te gaan shoppen want mijn tas zit nog niet vol genoeg! Waar het in Guatemala, Honduras en El Salvador normaal was om flink te onderhandelen (in Chichicastenango betaalde ik nog 130 Quetzales voor iets wat 300 Quetzales moest kosten), kregen we hier vooral beledigde blikken en werd er voor de vorm maximaal 1 Dollar van de prijs af gehaald. Ondanks het warme weer hier, kwamen we een beetje van een koude kermis thuis. Ik had wel wat leuks gezien, maar wilde er simpelweg geen 6 Dollar voor betalen. Ondanks mijn vele reizen en drang naar het buitenland, bezit ik toch nog wel een beetje zuinige Hollanderbloed.

De Masaya vulkaan was toch wel iets aparts. We konden met de bus zo naar de krater rijden en over de rand kijken. Door de giftige stoffen die uit de vulkaan komen, mag je er maar maximaal 5 minuten blijven. Om dit in goede banen te laten lopen, staat er een mannetje met een fluitje. Elke keer als er weer een groep komt, houdt hij de tijd bij en blaast hij op z'n fluitje als het tijd is om weer te gaan. Ik vraag me alleen af of zijn longen dan minder belangrijk zijn dan die van mij, maar er zal (hopelijk) vast wel een reden zijn waarom hij wel langer in de buurt kan blijven. We hadden vandaag geluk, ondanks de vele rook die uit de vulkaan kwam, konden we ook lava zien. Je moest wel heel goed kijken en een beetje je fantasie gebruiken, maar ik kan zeggen dat ik weer lava heb zien stromen. Het maakt niet uit hoe vaak je dat ziet, het blijft speciaal om zo 'recht naar het midden van de aarde' te kijken.

Onderweg reden we ook door Managua, de hoofdstad van Nicaragua. We zijn gestopt bij een oude Kathedraal, die niet meer in gebruik is doordat deze grote schade heeft opgelopen tijdens een aardbeving in de jaren '70. Ook vind je in Managua 209 nep bomen waar honderden lichtjes in zitten. Deze bomen zijn gezet in opdracht van Rosario Ortega, de vrouw van de president. Ondanks dat dit heel leuk klinkt, waren veel Nicaraguanen hier niet zo blij mee. Naar verluidt kosten deze bomen een slordige 3,3 miljoen Dollar, wat natuurlijk veel beter kan worden gebruikt voor bijvoorbeeld gezondheidszorg, scholing of het helpen van de armen.

Als laatste zijn we nog gestopt in Catarina, een plaatsje dat bekend staat om de ideale uitkijkplaats om over het meer van Nicaragua te kijken. Ook hier stonden wat kraampjes, al waren de prijzen hier al een stuk gunstiger. De souvenir schatkist is weer aangevuld!

Bij aankomst in Granada bleek dat ons hotel midden in de stad ligt, schuin tegenover de Kathedraal. Na een duikje in het zwembad zijn we met een paar dames de stad gaan verkennen. Twee Piña Colada (Happy Hour dus maar €3!!!) en een Quesadilla verder kan ik vertellen dat ik me hier best wel thuis voel. Morgen verder ontdekken!