Dag 7: reisdag van Honduras naar El Salvador

Na een zeer kort verblijf in Copán, gaan we vandaag op weg naar Suchitoto in El Salvador. Tijd om even terug te blikken op Honduras. Zoals ik eerder al schreef, heb ik een stadswandeling gedaan met Geert. Hij heeft ons verteld over de (harde) werkelijkheid in Honduras die je als toerist niet (helemaal) ziet. Om te beginnen even wat keiharde feiten:

1. Honduras is het op één na armste land van het noordelijk halfrond. (Haïti is no 1)
2. Honduras is een ontwikkelingsland, wat inhoudt dat er geen middenklasse is en dat het verschil tussen arm en rijk gigantisch is.
3. 9% van de kinderen overleefd het eerste levensjaar niet.
4. Ongeveer 48% van de bevolking is analfabeet.
5. De grootste economie van Honduras is cocaïne.

Copán is gebouwd rondom het centrale park in de stad. Het toeristische epicentrum zeg maar. Geert vertelde ons dat de eerste 3 blokken rondom het park elke dag water en stroom hebben en dat er elke dag vuilnis wordt opgehaald. In blok 3 tot en met 5 is dit om de dag, blok 5 tot en met 10 een à twee keer per week en alle overige blokken hebben geen water of stroom. Dat kwam even binnen als een bom! Vooral gezien het feit dat ik 's ochtend lekker had staan douchen en uitgebreid mijn haar had staan wassen.

Alle stroom komt van een generator uit de bergen en als het daar regent, valt de stroom uit. Als het veel heeft geregend wordt de stad bijna overspoeld met water, in tijden van droogte mag je van geluk spreken als er een klein straaltje water uit de kraan komt als je deze vol open draait. Ik denk dat ik hiermee wel even een beeld heb geschetst. *1

In de wijkjes rondom het plein staan grote, moderne huizen naast bijna van ellende uit elkaar vallende hutjes. De muren worden gemaakt van een mengsel van koeienstront, bladeren en modder, wat wordt gedroogd en geseald met kalk. Van buiten lijken het normale muren, maar dat zijn het dus niet! Tussen de mega verschillen staan mooie huisjes die niet helemaal of zelfs maar half af zijn. Het geld was ineens op, dus de bouw werd gestaakt. Het is niet zoals in Nederland dat je eerste spaart en de vergunningen regelt, hier begin je met bouwen in de hoop dat het klaar is voordat je geld op is.

Geert vertelde dat de mooiere huizen in de wijken worden gefinancierd door drie dingen:
- omdat Copán toeristisch is, is hier een middenklasse. Restaurant- en hoteleigenaars etc;
- Familieleden die naar Amerika zijn geëmigreerd en maandelijks geld opsturen;
- Drugs

Éen keer raden wat het vaakst voorkomt. De drugskartels maken hier de dienst uit en als je een beetje geld wil verdienen om je huis, eten en gezondheidszorg te kunnen betalen, kom je al gauw bij de kartels uit. Er is een officieel minimumloon in Honduras, maar denk je dat dat ook wordt betaald? Gemiddeld verdienen Hondurezen zo'n 100 a 200 dollar per maand, terwijl het minimumloon boven de 300 dollar ligt. Omdat de mensen hier geen goede gezondheid hebben (Malaria, Zika, Dengue) is een ziektekostenverzekering niet te betalen (500 dollar per maand). Probeer dan maar eens rond te komen met een eerlijke baan als je een bups kinderen hebt (anticonceptie en mannelijke masturbatie zijn hier bijna doodzonden!). Geert vertelde dat er een priester was die op de radio heeft geroepen dat mannelijke masturbatie gelijk stond aan het doden van een miljoen kinderen. Wij denken 'jeetje, wat een droeftoeter', maar de mensen hier geloven hem op zijn woord. Velen zijn niet naar school gegaan en als ze naar school gingen, was er niet altijd een leraar (de overheid 'vergeet' soms 6 maanden lang om lonen uit te betalen) of moesten ze met 60 kinderen uit 19 boekjes werken. Dus als zo'n 'geleerde' wat zegt, nemen ze dat aan.

Na de middag met Geert kijk ik echt wel met heel andere ogen naar de mensen hier, maar zelfs ook naar mijn eigen leven. Ik wist natuurlijk al wel dat ik het hartstikke goed heb, maar als je dit soort dingen ziet en verhalen hoort lijken je eigen problemen zo onbelangrijk. Deze mensen werken zich elke dag een slag in de rondte en hun probleem is dat ze nog niet weten of ze vanavond kunnen eten. Daarbij verbleekt toch alles?

Gelukkig zijn er mensen zoals Geert, die proberen de mensen daar te helpen. Hij heeft banen voor ze, helpt ze met renteloze leningen (bij de bank is de rente zo'n 25% en in de 'privé sector' zit je al gauw aan 60%) en probeert door middel van kleine projecties de mensen ook echt vooruit te helpen.

Nog even een schokkend feitje om deze gezellige post af te sluiten: Wist je dat de kleding die wij in de zak van Max en de Humanitas box doen in grote houten kratten worden geknikkerd en deze worden VERKOCHT aan winkeltjes in landen zoals Honduras? De mensen hier kunnen dan wel onze kleren voor een prikkie kopen, maar ik vind het schokkend dat er mensen zijn die geld verdienen aan de kleding die ik heb gedoneerd! Helaas zijn dat ook niet eens de mensen die dat het meeste nodig hebben!

Maar al met al kan ik zeggen dat ook Honduras een prachtig land is. De Maya ruïnes waren erg indrukwekkend en het verhaal van Geert heeft mijn ogen wat verder geopend. Dat laatste was ook precies de reden dat ik heb gekozen voor een reis als deze.

Vandaag markeert ook dag 7 van de reis, eenderde van de trip zit er al op. Ongelooflijk hoe snel het gaat! Op het moment van schrijven ben ik in Suchitoto in El Salvador, waar het vanmiddag bij aankomst 35 graden was (sorry, ik moet het er even inwrijven). Ook hier kan ik weer heel veel over gaan schrijven, maar dat doe ik morgen als ik mijn twee excursies heb gedaan.

*1 De nacht nadat ik deze info kreeg, regende het in de bergen en is de stroom uitgevallen. Vanochtend was deze nog niet terug en zijn we met z'n allen opgestaan in het donker. Het was bijna alsof Geert nog een laatste levenslesje wilde meegeven voordat we Copán verlieten.